In de herfst moeten we opletten voor de zaadjes (helikopters) van de esdoorn.(Ook in de lente is er gevaar met de zaailingen)
Het gif dat verantwoordelijk is voor het optreden van atypische myopathie, zit in de zaden, de zaailingen en de bladeren van bepaalde esdoorns, waaronder de Acer pseudoplatanus (gewone esdoorn). Daarom wordt Atypische Myopathie ook wel “esdoornvergiftiging” genoemd.
Atypische myopathie is een zeer ernstige spierziekte bij paardachtigen. In 75% van de gevallen is de ziekte fataal.
De symptomen kunnen erg gelijkaardig zijn met koliek en zeer vlug optreden:
– moeilijk stappen, stijve gang
– suf en het hoofd laag houden
– vaak neerliggen, soms neerliggend en niet meer recht te krijgen
– onderkoeling
– donker bruine urine
– zweten
– spierrillingen
Als je 1 van deze symptomen herkent is het belangrijk om uw dierenarts meteen te contacteren. Paarden uit dezelfde omgeving zonder symptomen kunnen best preventief worden opgevolgd.
Wat kan je in afwachting van de dierenarts alvast zelf doen met een vermoedelijk aangetast paard?
– zo weinig mogelijk verplaatsen (ev. dichtsbijzijnde schuilstal bij onderkoeld paard)
– temperatuur nemen: indien onderkoeld een deken opleggen
– indien zweten: droog wrijven
– kleine beetjes mengeling geven
– andere dieren weghalen van de weide
Helaas bestaat er geen antigif tegen esdoornvergiftiging, een behandeling is alleen symptomatisch en ondersteunend.
Een esdoornvergiftiging kan je voorkomen!
– Controleer je weide op zaden/zaailingen en esdoornbomen in de buurt. De zaden kunnen tot 100m ver vliegen met de wind.
– Staan er esdoornbomen vlak naast de wei? Verplaats dan best je paarden in deze periode van het jaar.
– Controleer ook het drinkwater op zaden.
– Staat er nog maar weinig gras op de weide? Dan vergroot dit de kans dat je paard zaden/zaailingen zal gaan eten als die er liggen. Zorg dan dat je voldoende ruwvoer van goede kwaliteit bijvoert om dit te voorkomen.
